کد مطلب:23045 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

مشكلات خانوادگي (عدم برخورد صحيح پدر) و تحصيلي ازقبيل تبعيض و بي عدالتي در دبيرستان و دانشگاه باعث دلسردي از تحصيل شده است، مرا راهنمايي كنيد؟

نامه دردمندانه و پرسوز و گداز شما را خوانديم. از اين كه مجموعه شرايط پيش آمده جواني همانند شما را به اين مرحله از نااميدي و بي هدفي رسانده است متاثر شديم. اگر گردونه چرخ اين جهان قابل تغيير بود دوست داشتيم آن گونه تغيير يابد كه شما مي خواهيد. آري واقعيت آن است كه گذشته ها گذشته است و آينده نيز نيامده و ما در اين ميان سرگردانيم ولي به فرموده مولا علي(ع): «ما فات مضي و ما سياتيك فاين قم فاغتنم الفرصه بين العدمين؛ گذشته ها گذشت و آينده ها هنوز نرسيده اند. بپاخيز و فرصت را در بين اين دونيستي غنيمت شمار». برادر عزيز! درست است كه شما در شرايطي ناگوار و ناپسند قرار داشته ايد از محيط تربيتي و خانواده گرفته تا محيط اجتماعي و تحصيلي ولي آيا اين حس عدالت خواهي و روح مبارزه با فساد شما از ثمرات همين برخوردها و محيط شما نبوده است. آيا صداقت شما كه نشانه ء سلامت شما و نفرت از دورويي و دغل پيشگي است از ثمرات شرايط زندگي شما نبوده است. اساسا حاصل زندگي همان ارزش هايي است كه فرد بدان پايبند مي شود و براي آن مي كوشد: «ان الحيوه عقيده و جهاد » زندگي آرمان و مبارزه در راه آرمان هاست. پس چرا درمانده باشيد؟ آيا تصور مي كنيد نخواهيد توانست عادل باشيد؟ يا فكر مي كنيد همانند ديگران خواهيد شد؟ درماندگي و احساس ضعف را از خود دور كنيد با تمام توان به صحنه زندگي وارد شويد درس بخوانيد پيش برويد استعدادهاي خود را بشناسيد و آن را به فعليت برسانيد. مردان بزرگ تاريخ در عرصه هاي مختلف هنر ادبيات سياست و ... همه از دامان سختي ها و شرايط دشوار بيرون آمده اند. هنر آن نيست كه گلي در گلخانه گرم و مرطوب پرورش يابد. هنر آن است كه در بين صخره هاي سرسخت و طوفان و سرما نهالي سر بيرون بياورد و گلي دلنواز را بر دامان خود نشاند. مردان بزرگ از شرايط دشوار خسته و مأيوس نمي شوند. به قول بزرگمهر: بايد لب فرو بست و بازو گشود. اين ديدگاه كلي ما در مورد طرز تفكر شماست. ليكن در مواردي ديگر هم با شما سخني داريم. در مورد پدرتان گرچه ممكن است وي در مورد تربيت شما كوتاهي كرده و مقصر باشد ولي به هر صورت بايد سطح معلومات و ديگر شرايط او را در نظر بگيريد. شايد او با توجه به مجموعه شرايط خود بيشترين تلاش را كرده باشد ولي بيش از اين از عهده او ساخته نبوده. بنابراين گرچه نمي توانيد خود را از قضاوت نسبت به پدرتان بازداريد ولي بيش از اين خود را درگير اين مسأله نكنيد چون به نظر مي رسد بيش از آنكه براي شما سودي درپي داشته باشد زيان هاي روحي به بار مي آورد. گذشته ها را در گوشه اي از ذهن خود بايگاني كنيد. آن هم بايگاني راكد و سعي كنيد به پدرتان نيكي نماييد گرچه او مقصر باشد. زيرا خداوند در قرآن مجيد حتي سفارش پدران مشرك را مي كند تا چه رسد به مسلمان ولي خطاكار؟! بد نيست اين نكته را نيز اضافه كنيم كه اشخاصي را ديده ايم كه سرتاسر تفكرآنها را محاكمه پدر ومادر فراگرفته است و عمري را طي نموده و هر روز آنها را از قبر بيرون مي كشند و يك حكم جديد و يا مكرر درحق آنها صادر مي كنند كه اگر آن گونه رفتار نمي كرد اگر آن معامله را نمي كرد اگر آن زمين را نمي خريد اگر آن ازدواج را و ... اين گونه تفكرات نه تنها هيچ سازندگي درپي ندارد. بلكه انديشه و توان آدمي را به تحليل برده و جز خسارت هيچ ره آورد ديگري ندارد. نهايتا اميد آن داريم كه فرزندان شما در آينده شما را محاكمه نكنند؟! در مورد وضع دانشگاه ها علاوه بر انعكاس نقطه نظرهاي شما به مسوولان مربوطه اميد آن داريم كه باحساسيت هاي افرادي مثل شما تبعيض و بي عدالتي از همه جاي جامعه رخت بربندد. البته در مواردي نيز شما بيش از حد حساسيت نشان داده ايد و گاهي نيز مسائل با يكديگر مخلوط شده اند كه اميداست شما نيز واقع بينانه تر به مسائل نگاه كنيد. در پايان ما مطمئن هستيم كه شما طالب عدالتيد. حال كه چنين هستيد آيا سزاوار است كه قبلا به دليل آنچه كه شما در مورد وضعيت يك دانشگاه و حتي يك قشر بيان نموديد تمام ثمرات مادي و معنوي و ريشه اي انقلاب اسلامي در ايران و جهان را ناديده بگيريد؟ آيا عادلانه است؟